Elk jaar opnieuw is de Zeemansloop in en rond Scheveningen één van de eerste wandeltochten van het wandelseizoen. Het wekkertje liep dan ook vroeg af voor mij want ik reis dan met het OV naar Scheveningen. Vanuit Rotterdam best wel een gedoe om in het weekend zo vroeg met het OV op weg te gaan, er gaat net na 07.00 uur een eerste bus op 10 minuten lopen van mijn woonadres richting het metrostation Melanchtonweg. Van daaruit gaat het verders prima met de metro op de E-lijn die rijd naar Den Haag Centraal. Vandaar met de buslijn 24 richting Kijkduin en die stopt op halte Houtrustweg vlak bij het start en finish gebouw. Even na 08.20 eerst aanmelden en tijd voor een bakkie koffie. Hier wacht ik op Ineke en Hans dit ook dit jaar weer deel gaan nemen. 08.45 uur zijn we ‘compleet’ en gaan we op weg voor 20 km, hierover later meer.
De Zeemansloop start met de eerste kilometers elk jaar met een wisselende route door bewoond Schevenings gebied. Deze editie gaan we eerst door het Statenkwartier langs statige villa’s, vaak in bezit van consulaten. We zijn inmiddels in de Haagse Archipelbuurt aangekomen en passeren na 2 – 3 km een fraaie R.K. begraafplaats St. Petrus Banden genaamd. Deze blijkt één van de mooiste begraafplaatsen van Zuid-Holland, met name vanwege z’n indrukwekkende neoromaanse arcade en neoclassicistische kapel. Het hek staat open en daarachter staat deze kapel deze is gebouwd in 1838 en ontworpen door A. Tollus. De kapel is omringd door asymmetrisch gehouwen familiegraven. Hier liggen o.a. vele vooraanstaande ondernemersfamilies begraven zoals Brenninkmeijer, Vroom, Peek en Cloppenburg. Ook zijn daar o.a. Robert Long / 2006 (zanger, cabaretier) en (politicus) Joseph Luns 2002 begraven. Filmmakers kozen deze begraafplaats vaak als locatie. Hier werden onder anderen opnamen gemaakt voor de films Blonde Dolly, en De Ordening en voor de televisieseries Wilhelmina en Zwarte Sneeuw. Hierna gaat een volgende kilometer deels door de Scheveningse Bosjes, langs Madurodam en het vroegere ( hoofdkantoor) gebouw van de KLM.
Op 5 km komen we langs een bekende ‘koffie stop’ namelijk een woonhuis met enkele ‘jeugdige ondernemers’. Net als vorig jaar hebben ze een koffie stop voor de woning opgebouwd met enkele zitplaatsen. De ‘verzorging’ vorig jaar was zo goed dat we op weg daar naar toe ons al afvroegen of wij de kinderen dit jaar weer langs de route zouden treffen ! Op de foto wordt er zelf warme melk bereid en Hans vraagt zich af of wij suiker in de koffie willen hebben.
Links op de foto – plaat het bewijs dat wij er vorig jaar ook voor ‘een bakkie’ halt hebben gehouden. Een voortreffelijke service van de jongelui en echt een aanbeveling waardig ! Want even verderop is de eerste officiële rust van de wandelorganisatie in de kantine van een rugbyclub. Echter twee jaar geleden hebben we daar een bakkie koffie gedaan die werkelijk waar niet te pruimen was ! We gaan verder langs het gerechtsgebouw aan de Van Alkemadelaan, door een klein stukje groen natuur en steken vervolgens over een viaduct de N440 over en bereiken vervolgens het natuurgebied Meyendel. Hier kunnen de jackjes en trui inmiddels wel uit want in een heerlijk winterzonnetje is het zonder wind inmiddels prima wandelweer in dit duinengebied.
Na 10,6 kilometer bereiken we volgens het wandelrouteboekje het rustpunt Boerderij ( restaurant ) Meyendel. We passeren een prachtig met bloemen en planten opgemaakte boerenkar vlakbij de ingang.
Het mooie weer nodigt ons direct uit om in de tuin te gaan rusten. Inmiddels al jarenlang een vertrouwd rustadres tijdens deze tocht. En een belangrijke want in dit duingedeelte is het de enigste horeca onderneming. Het is er dus niet alleen druk met wandelaars maar ook met wandelende families met kinderen die plezier maken in de naastgelegen speelruimte en passerende wielrenners en fietsende senioren. Het is nu alweer enkele jaren ‘zelfbediening’ en het beetje personeel wat er werkt helpt je vanachter een buffet. Maar het ‘Texelse sapje’ is snel in de koelvitrine gevonden ; dus proosten Ineke en ik er op los !
Na een verdiende rustpauze gaat de route weer terug richting Scheveningen. We passen zelf in dit gedeelte de te lopen route een klein beetje aan want net na Boerderij Meyendel ligt het voor ons bekende ‘apen paadje’. Die is 1,7 lang en maakt dat de officiële route, volgens het boekje 20 km ?, dus ongemerkt langer wordt wanneer je dit gedeelte loopt. Dit route gedeelte gaat elk jaar over het zelfde voet en fietspad door de duinen richting de watertoren. Je kunt er voor kiezen om halverwege een gedeelte verder over het strand richting Scheveningse boulevard te gaan wandelen maar lang niet iedereen volgt die route. Vandaag boffen we want de wind komt schuin achter ons aan waaien en met het vale zonnetje erbij is het stuk dus best te doen.
Aan de rand van het duinengebied komen we aan bij de watertoren. Vroeger stond hier een kleine horecawagen met ijs en limonade maar sinds een paar jaar is er nu een mooi horecapandje verrezen ; Onder de watertoren genaamd ? Nou ja onder ? Het is maar hoe je het woord ‘onder’ hierbij bedenkt. Maar het is nu al enkele tochten een prima rustgelegenheid gebleken ( 15.0 km ). Hier is van alles te bestellen van pannenkoeken met spek, sneetje brood kroket en natuurlijk ook het heerlijke Texelse-sap ! Ondanks het wat winderige terras hebben we hier weer prima kunnen rusten. Vorig jaar binnen, deze editie zelfs op het terras.
We hebben het duingebied Meyendel verlaten en via enkele straten komt onze route op de Scheveningse boulevard aan ( 17,3 km ). We vallen met de neus in de boter want op diverse plekken op en rond de boulevard treffen we fraaie zand sculpturen. Een Schevenings evenement welke natuurlijk prima past hier langs de kust. Het is ook best wel druk op de boulevard, niet verwonderlijk als je weet dat het dit weekeinde Pasen is en de meivakantie plaats vind.
De diverse zandsculpturen zijn werkelijk waar echte kunstwerken. Waarschijnlijk word het zand op ingenieuze wijze telkens een beetje nat gehouden denk ik maar want anders stort zo’n kunstwerk toch in als het zand droger wordt ?
Volgens het bordje op het omringende hekwerk zou dit de winnaar van de eerste prijs zijn !
Deze openlucht expositie is maar liefst 8 weken lang te bewonderen van 6 april tot zondag 1 juni 2025. Je treft er negen adembenemende zandsculpturen gemaakt door 10 getalenteerde sculptuurmakers. In de avonduren vanaf 20.30 worden de sculpturen aangelicht.
Op 19,1 km bereiken we net over de helft van de strandboulevard het monument met het Vissersvrouwtje. Dit vissersmonument is uit naam van de Scheveningse bevolking opgericht door de Stichting Vissersmonument Scheveningen ter nagedachtenis aan ‘allen die in de zee zijn gebleven’. Het is één van de drie vissersmonumenten die Den Haag rijk is. Het geld welke benodigd was voor het meer dan twee meter hoge bronzen sculptuur zijn door de Scheveningers zelf bijeengebracht. Het gedenkteken werd op 10 november 1982 door Koningin Beatrix onthuld. Een verdieping lager tref je het Vissers Namen Monument dat bestaat uit 21 platen van zwart graniet die naast elkaar zijn bevestigd aan de muur van de Scheveningse boulevard over een lengte van circa 25 meter. Op 19 platen staan in chronologische volgorde, de voor- en achternamen en leeftijd vermeld van de Scheveningse vissers die niet teruggekeerd zijn. De eerste plaat geeft een introductie van het monument en de laatste plaat draagt het wapen van Scheveningen. Door de kolommen met namen heen staat horizontaal over het gehele monument als verbindende achtergrond spreuk : niet teruggekeerd van zee.
Na het verlaten van de boulevard gaat de route via de Vissershavenweg richting het voetpad langs de Tweede Haven. Hier lag voorheen het museumschip Mercuur waar in de eerste jaren de Zeemansloop van vertrok. Hierna passeren we de jachthaven met links enkel restaurant met inmiddels sjiek gedekte tafels. Het is door de ‘verhuizing’ van het start-finish bureau ( voorheen kantine visafslag ) en nu het verderop gelegen squashcentrum Houtrust het laatste route gedeelte van de tocht geworden.
15.20 zijn we terug bij het squashcentrum waar wij vanmorgen aan de tocht begonnen. Opmerkelijk blijven de afstanden die vermeld staan in het uitgereikte routeboekje. De organisatie vermeld 20 km bij de routebeschrijvingen maar zet er tussen haakjes ( 21,7 km ) achter ?? Nog vreemder voor mij als het display van mijn Garmin na de tocht 22,1 km ! aan geeft ?! Binnen aan de finish was het erg druk zelfs zo druk dat er haast geen stoel of bankje vrij bleek. Twee grote autobussen bij de deur die bleken een wandelclub uit Ettenleur, met de toepasselijke naam De Losse Feeters, op te komen halen ; verbazing bij mij alom ; die waren met 107 leden !! afgereisd om aan deze tocht deel te nemen, waar tref je nog dergelijke grote wandelsport verenigingen, juist dus … in Noord Brabant dus. Ook de altijd opvallende in het groen gestoken wandelaars van de wandelgroep Zoetermeer waren weer in behoorlijk aantal aanwezig. En ja de ‘muzikale omlijsting’ natuurlijk weer door het shanty koor De Zeekanters uit Noordwijk. Zo lang als ik deze tocht al loop ( dit jaar de 14e keer ) is dit koor aan de finishlijn te bewonderen ! Hans en Ineke gingen er vanwege de drukte maar meteen van door en toen die twee bussen even later vertrokken richting het Brabantse land kwamen er gelukkig wat stoeltjes vrij.
Ik eindig dit verslag met een beetje Zeemansloop geschiedenis. Als ‘oud- Marineman’ was ik inmiddels jaren geleden opmerkzaam gemaakt voor deze wandeltocht. Georganiseerd door de Marine Wandelsport Vereniging. Maar zeker ook door mijn Marine Schipper en wandelmaatje Bill van Güluck. Samen liepen wij al jaren de Nijmeegse 4 daagse en daardoor wandelden wij jarenlang deze tocht als trainingsonderdeel. De eerste jaren waren het mooist omdat start en finish toen nog op het museumschip Mercuur plaats vonden. Bill is zelfs ooit eerder nog dit dit Marineschip geplaatst geweest ! Op 12 februari 1987 werd het schip uit dienst gesteld. In 1989 werd het in bruikleen gegeven aan Stichting Nautisch Kwartier Amsterdam. In 1989 na herstellingen op de Rijkswerf kwam het bij het TOKM, de technische opleidingen Kon. Marine in Amsterdam aan. 1990 ging de Stichting echter failliet. En in 1992 is de overdracht aan Stichting Behoud Maritieme Monumenten te Den Haag. Op 8 april 2015 paniek ; uit een inventarisatie in opdracht van Defensie blijkt dat op de Tonijn, Schorpioen en Abraham Crijnsen- allen schepen van het marine museum – asbest is gevonden. Ook de Mercuur wordt onderzocht en ook daar wordt asbest aangetroffen. In opdracht van Defensie wordt het schip gesloten. 15 december 2015 geeft de SBMM het schip terug aan de Kon. Marine nadat asbestonderzoek sanering noodzakelijk maakte en de stichting mede door verloop van vrijwilligers zich niet in staat zag de exploitatie als museumschip daarna weer op te pakken. De Mercuur wordt naar Den Helder gesleept en vanaf dat moment zijn de start en finish van de Zeemansloop in de kantine van de Scheveningse visafslag. Het zal een gevolg geweest zijn dat de organisatie op die locatie ‘kosteloos’ terecht kon ?? Ik vond het in ieder geval een verschrikkelijke locatie want je verging er van de vislucht ! In 2016 was er de start van Stichting Maritiem Erfgoed Vlissingen en wordt er onderhandeld om de Mercuur definitief over te brengen naar Vlissingen en wordt het versleept naar de werf van Damen in Vlissingen Oost voor asbest sanering in opdracht van Defensie. Op 1 september 2017 is de overdracht een feit en is het schip in eigendom van de Stichting Maritiem Erfgoed Vlissingen en ligt het sinds 2021 op haar definitieve ligplaats, het historische Dok van Perry uit 1705. De Zeemansloop heeft na enkele jaren kantine visafslag inmiddels een andere start en finish plek gevonden en wel in het squashcentrum Houtrust waar het veel beter toeven is want die verschrikkelijk irritante vislucht is daar verdwenen. Ik ben benieuwd hoe lang deze tocht nog zal blijven plaatsvinden want ook de leden van deze wandelvereniging worden een een dagje ouder, daar ontkomen we niet aan. En zoals wij maar al te goed weten draaien deze organisaties op behoud met vrijwilligers. Het programma boekje van dit jaar vermelde echter wel de tekst dat als de vereniging ook de Zeemansloop 2026 organiseert deze dan op zaterdag 18 april zal gaan plaats vinden.
