Uitwaaien aan zee, niets is zaliger als je dat kunt combineren met een fraaie wandeltocht in het kustgebied van West – Vlaanderen !
4 februari 2023
Op vrijdag 3 februari was ik met de auto 245 km afgereisd naar de Belgische badplaats Oostduinkerke om deel te gaan nemen aan een trailwalk georganiseerd door de vereniging Wandelsport Vlaanderen. Genaamd de Peerdevisschers Walk. Al decennia lang wordt deze kustgemeente geassocieerd met de vissersfolklore. Het levendig bewijs vormen de garnaalvissers te paard, in de volksmond Peerdevisscher genaamd. Deze wandelorganisatie heeft een thema wandeltocht met een prachtige route uitgezet door en langs de talrijke natuurgebieden en gedeeltelijk over het strand van de Oostduinkerkse kustlijn. Je kunt kiezen uit twee wandel afstanden, namelijk 35 of 50 km. Gezien mijn inmiddels respectabele leeftijd van 68 jaar viel mijn keuze dus op de afstand 35 km.
Na mijn aankomst en aanmelding bij het logeeradres ben ik vervolgens wandelend het dorp gaan verkennen en alvast de locatie bezocht waar de volgende dag gestart en gefinisht zal worden. Tot mijn blijdschap bleek dat de zaal Witte Burg waar de tocht zal starten maar 15 minuutjes lopen van het B&B lag. Dus geen gedoe met auto parkeren want dat is bij vele wandeltochten vaak een dingetje ! Daarna een rondje dorp gemaakt want het plan was om in een naburige eetgelegenheid een hapje te gaan eten. Echter het restaurant wat ik binnen was gestapt bleek pas vanaf 18.00 avondeten te gaan serveren ?! Dus hier maar niet op gewacht tot de kok uit z’n winterslaap zou ontwaken. Ik besloot wat verderop te gaan zoeken en passeerde plots een café met een wel heel toepasselijke naam die meteen daardoor mijn aandacht kreeg namelijk ‘VissersWelzijn’ ! Als oud-Marineman en ooit dus ook verbonden met de zee stapte ik er glimlachend naar binnen. Het bleek beslist geen slechte keus …….,
De mensen die mijn kennen weten dat ik nooit om ‘een praatje’ verlegen zit en na een korte kennismaking had ik vrijwel gelijk een gezellig gesprek met de bar-vrouw Nancy die vanachter de tap de aanwezige ‘lokale bezoekers’ van hun ‘natje’ voor zag. Vlamingen zijn heel gezellige mensen en natuurlijk makkelijk te verstaan voor een ‘Hollander’. Al gauw viel mijn oog op een flyer van een boek aankondiging welke achter de bar hing en genaamd garnaalvisserij te paard ! Hoe toepasselijk en juist op het moment dat ik deel zou gaan nemen aan een wandeltocht vernoemd naar deze vorm van visserij ! Maar het kon nog ‘gekker’ want riep Nancy vanachter de bar ; de meneer die net naast u komt zitten is de schrijver van dat boek !! Dus hier was sprake van een opmerkelijke bijzondere ontmoeting. Met mijn neus in de boter zeg maar, feiten en feitjes geschreven door Jan Huyghe. Het kon dus niet uitblijven, een buitenkansje, en tot mijn grote verrassing was de schrijver bereid een voorwoord in het door mij aangeschafte exemplaar op te tekenen. Een opmerkelijk gezellige avond en leuke gesprekken met enkele lokale café bezoekers ( stamgasten ) was het gevolg. Het werd dus een super geslaagd begin van mijn wandelweekend aan de Belgische kust en rond de klok van 22.30 moest ik echt sterk zijn om richting het B&B te gaan, er moest immers de dag daarop nog 35 km gewandeld worden ! ( klik op de platen en foto’s voor vergroting in het hele verslag )
Om 05.30 was het wekkertje afgegaan en een uitgebreid ontbijt voor deze dag had ik van te voren aan beheerder Bart van het B&B Beachhouse i.v.m. het vroege tijdstip gecanceld. Maar van de aanwezige senseo koffie machine op mijn logeerkamer heb ik na het ontwaken gretig gebruik gemaakt. Meegenomen broodjes zouden de eerste uurtjes volstaan tijdens het wachten in het startlokaal op het startmoment van 07.00 uur. Na aanmelden en in ontvangst nemen van de startkaart kan ik na 20 minuutjes wachten meteen om 07.00 uur met vele andere wandelaars op pad. De 50 km lopers waren al een uur eerder op weg. In het donker starten blijft toch wel een dingetje en een veiligheidsvest en een zaklampje zijn daarom een vereiste namens de organisatie. Direct na de start ga ik in het donker via de duinengordel Witte Burg genaamd gedeeltelijk door de residentiële woonwijk Sint-André naar de eerste zandpaadjes in de duinen waar het meegenomen zaklampje goede uitkomst bied. Immers struikelen in het donker over een boom of struikstronk zou hier al fataal kunnen wezen. Langs enkele oude vissershuisjes ben ik goed op weg. De route gaat direct richting de mooiste natuurgebieden van de Westkust. Met onder andere ; Doornpanne, Hoge Blekker, Noordduinen, Kerkepannebos, Oosthoekduinen, Calmeynbos, Krakeelduinen en het natuurreservaat De Westhoek doorkruis je maar liefst negen natuurgebieden.
het logeeradres in Oostduinkerke
Als het net licht is geworden rond 08.15 uur nader ik na ongeveer 5 km het Coxyde Military Cemetery een Britse militaire begraafplaats met gesneuvelden uit de Eerste en Tweede Wereldoorlog. De begraafplaats ligt een kleine kilometer ten noordwesten van Koksijde-Dorp aan de rand van de duinen. Het terrein heeft een vierhoekig grondplan met een behoorlijke oppervlakte. Aan de ingang staan twee natuurstenen pijlers, met links en rechts een schuilhuisje met vier boogvormige doorgangen en onder een tentdak. Vlak achter de ingang staat de Stone of Remembranche. Achteraan de begraafplaats staat het Cross of Sacrifice. Er worden meer dan 1.672 doden herdacht, waarvan 1.517 sneuvelden uit de Eerste Wereldoorlog en 155 uit de Tweede Wereldoorlog. De begraafplaats werd in 2009 beschermd monument.
Ik bereik voor de eerste keer het strand. De route blijft dit stuk van ongeveer 2 km lang dicht langs een duinenrij en gaat over een asfalt pad richting het kustdorp De Panne. Het is gelukkig niet zo koud met 9 graden opmerkelijk warm zelfs zo vroeg in februari. Wel een dicht grijs wolkendek boven mijn hoofd maar gelukkig blijft het de hele dag droog en staat er heel weinig zeewind zo vroeg in de ochtenduren.
Eenmaal weg van het strand passeer ik een aantal appartementen gebouwen. Het oogt er spookachtig is. Bijna geen mens te bekennen. Zo vroeg in het jaar staan de meeste vakantie appartementen, want dat zijn het volgens mij, nagenoeg leeg. Bij het aanschouwen vraag ik mij af of deze appartementen aan particulieren toebehoren of wellicht in het bezit zijn van onroerend goed eigenaren. Waarbij die laatste groep natuurlijk de appartementen in de zomermaanden tegen hoge prijzen in de ‘vakantie’ – verhuur heeft. Het hele gebied straalt dan ook strandbad allure uit, en Egmond, Noordwijk en Zandvoort in ons land zijn hier vergeleken niets bij !
In dit gebied kruist mijn wandelroute ook het spoor van de Kusttram. De Kusttram is de regionale tram die rijdt op de tramlijn langs de Belgische kust. De lijn begint bij het station Knokke en eindigt bij station De Panne in Adinkerke slechts 2,5 km van de grens met Frankrijk. Met een lengte van 67 kilometer is het de langste tramlijn ter wereld ; de reis duurt van begin tot einde meer dan 2 uur. De lijn heeft inmiddels 68 haltes. In de zomermaanden rijden de trams om de 10 minuten in de wintermaanden om de 20 minuten. Nog een opmerkelijk feit ; dat er een ‘stofzuiger’ rondrijdt die de sporen zandvrij maakt en houd !
De rusten tijdens de tocht zijn prima verzorgd. Vele vrijwilligers van de wandelsportvereniging Nieuwpoort lopen af en aan. De inwendige wandelaar komt niets te kort. De rusten zijn rond de 8 km gesitueerd in grote zalen midden in de kustplaatsen die in de tocht aangedaan worden. Dan blijkt ook dat je na de tweede rust ( op 14 km ) later voor de derde rust ook weer in dezelfde zaal terug komt ( 22 km ). Maar dan worden er ook broodjes en soep uitgedeeld. Maar overal kun je zitten en er lopen constant mensen rond die de tafels schoonhouden en van het zwerfvuil ontdoen. Bij de vierde rust ( 29 km ) is er ‘binnen’ zelfs live muziek met een carnavalsband.
Op weg naar het duinreservaat De Westhoek. De Westhoek door lokale bewoners ook wel de Sahara genoemd. Er loopt een mooi aangelegd duinpad met drie uitkijkplatformen. Ook grazen er Konik-paarden. Weetje ; Kon is Pools voor paard, Konik voor paardje.
De route door het natuurreservaat deed mij enorm verrassen, hier werd ik geconfronteerd met een passage van rond de 4 kilometer door zwaar mul zand. Maar goed dat dit vooraf niet in de route beschrijvingen vermeld was. Dit bleek ver weg het zwaarste gedeelte in de route te zijn. Ik moet er niet aandenken dat het geregend zou hebben want dan was het werkelijk waar één groot modder festijn geworden. Echt los zand zo ver je kijken kon. Het reservaat strekt zich uit over een oppervlakte van 340 á 345 ha en maakt deel uit van het grootste aaneengesloten duingebied van de Vlaamse kust.
Centraal in het reservaat bevindt zich een indrukwekkend stuivend duin van meer dan 100 ha ! Het wordt de Romeinse Vlakte genoemd. Deze enorme zandmassa verplaatst zich door de overheersende zuidwesten wind in oostelijke richting met een snelheid van 5 tot 10 meter per jaar. De open vlakte is echter meer en meer aan het toegroeien. En juist door die vlakte loopt de route van mijn wandeltocht.
De 30 km grens is bereikt en slingerend door een fraaie villa wijk worden we opnieuw naar het strand geloodst. Aanmoedigingsborden geven aan dat de finish steeds dichterbij komt. Goed bezig Fredje !
Gelukkig wind in de rug en het zandstrand is stevig genoeg om te wandelen. In de verte de contouren van Oostduinkerke- bad. Dit uitzicht deed mij aan de vele 30 van Zandvoort tochten denken.
Nog 3 km te gaan wanneer ik het grote brede zandstrand mag verlaten. Het is werkelijk waar een mirakel zoals deze organisatie de route gepijlt heeft. Geen routebriefjes bij aanvang van de tocht want de hele route wordt met pijlen enorm goed onderweg aangegeven. Fout lopen is er echt niet bij ! Zo nu en dan lopen er wat weekend toeristen om mij heen. Terwijl ik een grote boulevard nader zie ik rechts van mij weer talloze ‘lege’ appartement gebouwen… wachtend op het drukke voorjaar en zomer seizoen.
Vlak voor ik de boulevard op loop passeer in een kunstwerk. De tekst op een bordje vermeld ‘ een garnalen visser op fiets’.
Iedereen kent de zomerse beelden wel van garnalenvissers te paard in Oostduinkerke met hun gele oliejekkers en hun stoere Brabantse paarden Die met netten lekkere, kraak verse garnaal uit de zee vissen. Hier op het strand bij de boulevard staan twee reusachtige bronzen beelden. Sinds december 2013 is het garnaalvissen te paard hier in Oostduinkerke op de lijst komen te staan van immaterieel erfgoed van de UNESCO ! Niet zo verwonderlijk, want deze traditie bestaat al bijna zes eeuwen en moet zeker in ere worden gehouden !
Oostduinkerke is de enige plaats in de wereld waar nog aan garnaalvissen te paard wordt gedaan. Het zacht glooiende strand zonder golfbrekers is perfect voor deze ambachtelijke activiteit. Het garnaalvissen of paardvissen wordt beoefend bij laagtij gedurende zo’n drie uur. Twee uur voor laagwater en één uur erna. Er zijn nog acht garnaalvissers te paard actief. Na het vissen worden de paarden verzorgd en de garnaalvangst gezeefd. Bijvangst krabbetjes, kwallen, kleine visjes schelpdiertjes etc. worden terug in zee gegooid.
Net na 16.30 kom ik terug bij de start / finish locatie. Een klein uur voor de sluitingstijd van deze tocht. Via een rode loper loop ik over de ‘tijd registratie’ matten. Zo iets professioneels zie je bij tochten in Nederland niet. Op de site van de wandelvereniging kun je dan vervolgens de ‘doorkomst tijden’ bij de rustpunten terug lezen. Geen medaille maar een prachtige wandel-pin als beloning. Het was mijn tweede ‘grote’ Flanders Trail van 35 km. Vorig jaar was ik rond dezelfde tijd bij het Belgische Huldenberg bij een Flanders tocht. ( de Brabantse Ardennen tocht ). De tocht van vandaag was zwaarder maar dat kwam door de 4 km lange zand route door het duinenreservaat De Westhoek. Complimenten voor de organisatie een prima tocht met een heel fraaie route !! En op deze manier was het voor mij een leuke manier kennismaken met de Belgische kuststreek. En dan nog even over mijn logeer adres …. ;
Ik was verwend met een prima verblijf in het B&B van Bart Beachhouse. Ikzelf heb dit logies adres ***** vijf sterren toegekend. Bijzonder gastvrij ontvangen, een prachtige kamer, smaakvol ingericht met prima bed en zelfs een eigen douche gelegenheid. Voor mijn wandel “vroeg” opstaan moment zelfs een senseo koffiemachine binnen handbereik ! Fantastisch verzorgd ontbijt de volgende ochtend in een grote rieten mand voor mijn kamerdeur aangetroffen. Kortom een logeer verblijf wat ik een ieder graag aanbeveel wanneer je van plan bent om de Belgische kuststreek te gaan bezoeken. Bart nogmaals mijn hartelijke dank voor de puike verzorging !
Finish foto van de organisatie 4 februari 2023 Oostduinkerke.
2 Replies to “Peerdevisschers Walk 2023”
Hallo Fred,
Wat een mooie website en prachtige layout van reisverslagen!!!
Bedankt om bij ons te verblijven.
Wij wensen je nog veel wandelplezier.
Grtjs,
Bart, Lies en Prutsje (beachhouse – Oostduinkerke )
Leuk verslag, veel weetjes! Interessant hoor! Je hebt het goed naar je zin gehad zo te lezen! Goe bezig 😉
Hallo Fred,
Wat een mooie website en prachtige layout van reisverslagen!!!
Bedankt om bij ons te verblijven.
Wij wensen je nog veel wandelplezier.
Grtjs,
Bart, Lies en Prutsje (beachhouse – Oostduinkerke )
Leuk verslag, veel weetjes! Interessant hoor! Je hebt het goed naar je zin gehad zo te lezen! Goe bezig 😉