Skip to content
Zaterdag 30 maart heb ik deelgenomen aan de Antwerpse Kempentrail in Oost Malle. Deze tocht maakt deel uit van een serie wandeltochten die georganiseerd worden door de Vlaamse wandelsportvereniging . klik op afbeelding voor vergroting
Vrijdag 29 maart ben ik op weg gegaan naar het Belgische Oost Malle waar ik een overnachting had gereserveerd. Tijdens mijn rit naar België heb ik met stijgende verbazing naar de benzineprijzen aan de Nederlandse benzinestations gekeken ! Ik had natuurlijk al ruim van tevoren gepland om eenmaal in België brandstof te gaan tanken. Tot mijn grote verbazing was de brandstof ( euro95 ) in België maar liefst 64 cent !! per liter goedkoper !! En de zakken hooi in het Haagse pluche maar beweren dat “Europa” één is ??? Welnu hier dus weer een mooi voorbeeld dat dit helemaal niet zo is ! Maar nu genoeg gebromd en hier onder dan het verslag van een fraaie Belgische wandeltocht.
Het logeeradres was prima voor elkaar. in de vooravond heb ik nog een verkennende wandeling naar het dorpscentrum gemaakt en zag daar nog een opvallend monument langs een stoeprand. De tekst op het bordje verklaarde dat nieuwjaarsnacht 1 januari 2000 tijdens een millennium happening hier een kist begraven is die de wensen van de bevolking voor het ‘nieuwe’ millennium bevat. Ook de vermelding erop dat de kist ter gelegenheid van de jaarwisseling 2049 – 2050 geopend zal worden. Rechts op de foto de afbeelding van het monumentje. ( klik op plaat voor vergroting )
Na een goede nachtrust op het logeeradres zaterdagmorgen vroeg uit de veren en vervolgens met de auto een klein stukje het dorp in om te parkeren. De middag daarvoor verkend waar ik een plekje zou vinden want met zoveel deelnemers is er altijd ‘gedoe ‘ om de auto kwijt te kunnen raken. Immers de grotere afstanden ( 55 en 35 km ) waren vroeger gestart, dus echt dichtbij parkeren was toch niet meer gelukt. Maar vanaf mijn parkeerplek was ik in 10 minuten lopen bij de start locatie aangekomen, een grote sporthal bij een grote scholengemeenschap. Ruim de tijd om mij aan te melden want de 25 km afstand mocht pas als laatste vanaf 08.30 vertrekken. Eerder weggaan had geen zin want dan werkt de tijdregistratie van My Laps op het deelnemerskaartje om je nek nog niet. Tijdens de tocht loop je bij de rustposten over registratie matten. Achteraf kun je na de finish op de wandel site je ‘geklokte ‘ tussentijden en finishtijd terug vinden, wel zo leuk dus om terug te kijken. Bij mijn vertrek ligt de finishstraat er nog verlaten bij.
Vlak na de start om 08.30 precies passeer ik een leuk kunstwerk dat verwijst naar de buurtvereniging in dit gebied. Het beeldje genaamd Lollepot. Een lollepot of vuurpot is een voetstoofje in aardewerk of koper, waarbij ook een bankje hoort om de voeten op te plaatsen. De potten werden niet enkel binnenshuis gebruikt, maar ook op de markt, in de kerk en op school. Menig potje was een verjaardags- of bruidsgeschenk. In de buurt waar de Lollepot nu staat was een pottenbakkersbedrijf gevestigd. Links mijn foto gemaakt tijdens de tocht, rechts de Lollepot nog keurig schoon in betere tijden ?
Al vrij snel na de start verlaat de route de bebouwde kom en bereik ik het eerste bos gebied van de wandeltocht. De Kempen is een streek die deels in Nederland als België ligt, maar het Belgische stuk is verreweg het grootst. Het gebied is een aaneenschakeling van mooie natuurgebieden. Je vindt er honderden kilometers aan wandel- en fietspaden, maar kunt bijvoorbeeld ook een bezoek brengen aan de mooie begijnhoven en abdijen. De Vlaamse Kempen, waar deze wandeltocht plaats vind, nemen het grootste deel van de provincie Antwerpen in. klik op foto voor vergroting
De weersverwachting voorspeld regen deze dag, grijze lucht en een buitentemperatuur van 14 graden. Er valt zo nu en dan een miezer regen en dat zou zo de hele tocht blijven. Geen buien gelukkig waar je kleddernat van word. Maar zo nu en dan miezerbuien net genoeg om toch maar het regenjack aan te houden. Al slingerend gaat intussen de route langs een fraaie bosrand. Het is nagenoeg windstil en dat is wel prettig bij dit miezer- weer.
De route markeringen zijn weer voortreffelijk verzorgd , fout lopen is hierdoor onmogelijk en route briefjes helemaal niet nodig. Voor de moderne wandelaar zijn trouwens de routes vooraf voor GPS te downloaden. Maar Fredje (van bouwjaar 1954) vertrouwd gewoon op zijn jaren geleden aangeschafte Garmin apparaat en die gebruik ik enkel om mijn gelopen km zo nu en dan te raadplegen.
Na 7 km wandelen bereik ik de eerste rustpost in het buurtschap Einhoven genaamd. De rustposten van deze wandelorganisatie zijn werkelijk waar voortreffelijk. Elke tocht weer word de wandelaar op zijn wenken bediend. Genoeg zitplaatsen met stoelen, tafels en bankjes. Zeker ook op de buitenposten onderweg. Het is gelukkig net even droog en als versnapering wordt er hier een banaan en een heerlijk flesje cola aangeboden. Ook is er een route splitsing dus even opletten geblazen dat ik op de juiste afstand weer verder zal gaan. Zo’n colaatje en een banaantje doen zo vroeg op de morgen hun uitwerking goed.
Rond de 10 km gaat de passage door het dorp Zoersel. Rijtjes huizen of grote aaneengesloten woonblokken zoals in Nederland zie je in de Belgische dorpen niet veel. Het zijn allemaal prachtige vrijstaande woningen en ook zo opvallend met prachtig verschillend gekleurde bouwstenen. En keurig verzorgde tuinen er voor en er omheen .
Halverwege de tocht rond de 12 km is de grote rustpost in een grote landbouwschuur van een schapenhouderij. De schapen in de naastliggende boxen laten duidelijk horen aanwezig te zijn. De verzorging hier is weer voortreffelijk. Ondanks de grote deelnemers aantallen kun je goed zitten. Alle afstanden komen hier weer even bij elkaar ( 25-35-55 ) en op vertoon van je polsbandje krijg je vervolgens een beker ‘warme’ soep, een papieren zak met twee broodjes kaas, mag je frisdrank uitkiezen en een stroopwafel. Echt goed hoor en daar zouden vele wandelverenigingen in Nederland een voorbeeld aan moeten nemen. Aan de tafels heb je ook direct contact met andere wandelaars. Het zijn natuurlijk hoofdzakelijk Belgische deelnemers maar zo nu en dan ontwaar ik ook wel Nederlandse wandelaars.
De voornaamste bezienswaardigheid van Westmalle is natuurlijk de Abdij van de Trappisten. Inmiddels ben ik omgeven door groen dat doorsneden wordt door prachtige dreven. De druilige miezerregen geeft de omgeving nu echter een wat ander aanzicht. De abdij van Westmalle, voluit de abdij van Onze-Lieve-Vrouw van het Heilig Hart van Westmalle is een klooster welke gesticht werd in 1794. De geschiedenis over de abdij zegt het volgende ; tijdens de Franse Revolutie ontvluchte een groep monniken het Normandische klooster La Trappe. Zij kwamen terecht in de Kempen waar ze een kleine boerderij, genaamd Nooit Rust, toegewezen kregen van de bisschop van Antwerpen. De hoeve deed tot 1836 dienst als klooster, waarna zij officieel een abdij werd en de nodige gebouwen werden opgericht ( kerk. klooster, gastenkamers ). Sindsdien is het complex nog verder uitgebreid met onder meer een nieuwe koeienstal en brouwerij, toegevoegd in de jaren 30 van de twintigste eeuw. De abdij wordt nog steeds regelmatig gemoderniseerd. Ze telde begin eenentwintigste eeuw 24 paters en broeders. De abdij voorziet in het onderhoud van haar leden door verschillende activiteiten : een boerderij, een kaasmakerij, een bierbrouwerij en het ontvangen van gasten. Helaas kun je als passant de abdij niet bezoeken.
De abdij van Westmalle is befaamd om zijn trappistenbier. Toch is de brouwerij geen commerciële activiteit beweert men maar een manier voor de monniken om te voorzien in hun eigen onderhoud. Westmalle brouwt drie trappisten bieren : een roodbruine Dubbel (7%), een goudgele Tripel (9,5%) en een lichte Extra (4,8%). Toen de monniken de ingrediënten van hun eerste bier – Enkel Bruin – verdubbelden, noemden ze dat nieuwe bier Dubbel. Idem voor de Tripel. De Trappistenbieren van Westmalle zijn ver over de landsgrenzen gekend. Nog steeds wordt er door de monniken gebrouwen.
Op kilometer 20 nader ik het Kasteel van Westmalle. Zoals zo vaak bij het naderen van burchten en kastelen gaat de route over statige voetpaden en lange oprijlanen. klik voor vergroting
De geschiedenis van het kasteel van Westmalle gaat terug tot 1100, toen de Meiers, vertegenwoordigers van de Hertogen van Brabant, de Hoeve ten Driessche bewoonden. Ridder Erard de Cotereau verbouwde de hoeve in 1561 tot een echte burcht met omwalling, poort en valbrug. Tijdens de Tachtigjarige oorlog deed het kasteel dienst als schuilplaats voor de Westmalse bevolking. In 1586 verbleven ze er langdurig om zich te beschermen tegen de muitende Spaanse soldaten. In 1820 komt het kasteel toe aan Baron August de Norman. Het was in slechte staat en de baron begon met de restauratiewerken en het optrekken van nieuwe gebouwen, waaronder de ronde bouw. De laatste eigenaar, Baron Jacques van der Straten Waillet, vroeg en kreeg in 1978 de klassering van het kasteel en zijn omgeving. Na het overlijden van baron Jacques van der Straten Waillet in 1984 wordt het kasteel bewoond door zijn weduwe, geboren gravin Christiane de Lannoy, en zijn zuster jonkvrouw Marie-Josephe van der Straten Waillet. Na het overlijden van de barones in 2022 werd het kasteel te koop gezet. De vraagprijs was 3,8 miljoen euro. De gemeente Malle besloot na een bevraging onder haar inwoners het kasteel aan te kopen. Die aankoop werd grotendeels gefinancierd door Stichting Kempens Landschap. klik op foto voor vergroting
De laatste kilometers gaan ook door een fraai bosgedeelte naar het park waarin het Domein de Renesse zich bevind. In het bos tref ik langs het pad een eigenzinnig kunstwerkje van ‘ spookjes ‘ op boomtakken. De tekst op een bordje erbij vermeld dat dit zogenaamde ‘bos nimfen ‘ moeten voorstellen ?? Wellicht iets uit een Belgisch sprookje ??
Twee kilometer voor de finish is er nog een koffie met koek rust op het plein van een ander kasteel. Dit fraaie complex ligt midden in een park welk men het Domein de Renesse noemt. Dit kasteeldomein is genoemd naar de familie de Renesse afkomstig van het dorp Renesse op Schouwen in Zeeland. Jan de Renesse zou aan de zijde van de Vlamingen deelgenomen hebben aan de Guldensporenslag. Het sinds 1982 geklasseerde kasteel kende een woelige geschiedenis. Het werd talloze malen belegerd en platgebrand. De oorspronkelijke burcht werd in de 15e eeuw gebouwd door Willem van Berchem. In 1542 werd de burcht verwoest door Maarten van Rossum. Heel wat belangrijke personen kwamen er op bezoek, zoals Keizer Karel V, Willem de Zwijger en Margaretha van Parma. In 1920 werd het kasteel gerenoveerd in Vlaamse neorenaissancestijl. In 1941 werd een deel van de westelijke vleugel stuk gebombardeerd door de Britten. Op het terrein staan in het grote park drie sequoia’s of mammoetbomen. Deze werden in de 19e eeuw aangeplant. Vanaf 2010 is de boom achter het kasteel beschermd als monument. klik op plaat voor vergroting
Kwart over drie nader ik dan de eindstreep.
Foto finish van de organisatie. 6 uur, 37 minuten en 53 seconden na mijn start ben ik weer terug waar het allemaal begon. Het enige wat een beetje tegen zat was het grijze zo nu en dan miezer regen weer. Maar over de route niks anders dan lof, een prachtige route en een puike verzorging van vele vrijwilligers, complimenten hoor ! klik op plaat voor vergroting
Inmiddels nu drie Trails van mijn Belgische wandelvereniging volbracht ! Maar er is er nog één en wel de Meerdaal Nature Trail. Bij goede gezondheid, hoop en mag ik misschien deze ook nog gaan wandelen volgend wandelseizoen in het jaar 2025 ? Het Meerdaalbos of Meerdaalwoud is een bosgebied op de grens van de Belgische provincies Vlaams-Brabant en Waals-Brabant, op ruwweg tien kilometer ten zuiden van de stad Leuven. Toch wel weer iets om uit naar te mogen kijken … en wie weet !
Post navigation
Scroll Up
Jawel, daarom zo opmerkelijk en als lid van de wandelvereniging ook korting op inschrijfgeld en een prachtig medaille en aan de finish een groot glas triple Westmalle.
Leuk verslag Fred, met al die weetjes erbij. Interessant. Waren die consumpties bij de prijs inbegrepen?