Skip to content
Zaterdag 9 maart 2024 Kromme Rijnpad tocht Driebergen – Rijsenberg . Mijn eerste voorjaarstocht in 2024. De start locatie was op een sportcomplex van een korfbalvereniging. Ik was ruim op tijd van huis vertrokken om zodoende een mooi plekje voor de auto te bemachtigen bij het complex, immers bij grote deelname is auto parkeren vaak een probleem. Mijn veronderstelling kwam dan ook uit. Het was zo vroeg 07.45 al behoorlijk druk maar ik vond toch al gauw een plekje nabij het startcomplex. Precies om 08.00 uur mocht er van de organisatie gestart worden en ging ik op weg voor 20 km.
De Kromme Rijn vormt de noordgrens van het Romeinse Rijk, het voedt de bodem voor de kersen- en fruitteelt, de kastelen en landgoederen liggen hierlangs en het is onderdeel van de Nieuwe Hollandse Waterlinie. De Kromme Rijn is een rivier in het zuiden van de provincie Utrecht lopend vanaf de Nederrijn bij Wijk bij Duurstede tot aan de stad Utrecht. Juist vanwege de strategische ligging vind je hier ook veel forten en en verdedigingswerken , klik op foto voor vergroting .
Het Kromme Rijnpad is misschien wel de mooiste wandelroute van Utrecht. Deze gevarieerde wandeltocht tussen Utrecht en Wijk bij Duurstede volgt de loop van de Kromme Rijn en voert deels over een oud jaagpad. De route is in totaal 29 km lang, maar op te delen in verschillende etappes. Verschillende wandelommetjes in de buurt van dorpen en steden laten je het gebied rondom het Kromme Rijnpad ontdekken. De route van deze wandeltocht ging dus over zo’n gedeelte.
Slingerend de buitenzijde van het dorp Odijk gepasseerd en vervolgen kwam het fraai ogende kasteel Beverweerd in zicht. Het van oorsprong 13e-eeuws kasteel staat op een eilandje langs de Kromme Rijn niet ver van het dorp Werkhoven. Het is via twee kanten te bereiken door middel van een sierlijke smeedijzeren brug over de gracht. De hoofdingang is te herkennen aan een monumentaal hek, ook smeedijzer, dat het terrein afsluit. Het neogotische kasteel met zijn twee torens, ligt in een parkbos van ongeveer 7 ha groot. In opdracht van H.J.C.E. baron Van Heeckeren werd het kasteel tussen 1835 en 1862 getransformeerd tot een neogotisch gebouw. De buitenzijde is inmiddels al een paar maal in kleurstelling gewijzigd geworden. klik op foto vergroting .
Na 10 km wandelen heb ik het dorp Werkhoven bereikt. Midden in het dorp vlakbij een kerk staat er een kaasboer zijn waar aan te prijzen. Een typisch dorps tafereeltje. Even verderop net buiten het dorp is bij een boerderij de soeprust. Daar ben ik wel aan toe want er staat een frisse oosten wind en ik had er spijt van dat ik mijn handschoenen was vergeten. Opvallend op het erf heel weinig bankjes om te rusten en er woei een fris windje om de boerderij schuur. Niet erg aantrekkelijk om lang te gaan rusten. Dus na mijn bekertje soep maar weer gauw op pad gegaan.
Ik was nu, zo bleek later, op een vervelend stuk van de route beland. Een stuk van bijna 2 km op een openbare weg zonder voet of vast fietspad. Het was vervelend omdat er regelmatig autoverkeer passeerde en je echt op moest passen en regelmatig dus in de berm moest stappen wanneer er verkeer naderde. Soms is het noodzakelijk voor een organisatie om zo de route een volgend gedeelte in een tocht te laten bereiken. Het is helaas niet anders dan. Daarna weer op een klompenpad aangekomen bleek er plots nog een ‘obstakel ‘ ; gebukt onder een brug door haha. Je kon echt niet rechtop lopen over het houten pad.
Inmiddels rond het middaguur verdween voor even de grijze bewolking en met het zonnetje erbij voelde het gelijk wat warmer aan. Ik was in een natuurgebied aangekomen waar er nog volop gewerkt word om de aanwezige knotwilgen te snoeien. Hier was ik in een drassig modderig stuk route aangekomen. Er werd zelfs op een briefje aan een hek gewaarschuwd als je modder wilde ontlopen dan kon je linksaf een minder modderige route lopen maar die was wel 890 meter langer stond er bij vermeld. Glimlachend zag ik net als mijzelf de meeste wandelaars toch rechtsaf slaan volgens het route briefje. Gevolg; volop natte blubber aan de wandelschoenen. Dat word thuis dus weer schoenen schoon maken.
Inmiddels had ik ongeveer 16 km volbracht en zag dat de route weer terug in de richting van de zuidrand Driebergen-Rijsenburg ging. Over een smalle plank welke als bruggetje fungeerde naderde ik een gebied wat verboden bleek voor honden ? Het was een lang grasland pad en heel in de verte aan het einde daarvan ontwaarde ik een buitenplaats. klik op foto voor vergroting .
Het bleek de historische buitenplaats Broekbergen te zijn. Deze buitenplaats werd in 1755 gebouwd en in bezit geweest van de familie van der Muelens tot 1875. In dat jaar werd het huis via een openbare veiling gekocht door de zusters Benedictinessen die uit Duitsland waren uitgeweken. Het landhuis werd ingericht als klooster en werd geheel ommuurd. In 1883 werd er bij het klooster een kapel met klokkentoren gebouwd. In 2008 worden twee idealisten, Henk den Boon en Els Kruidenier, eigenaar van de Driebergse buitenplaats. Ze hebben een droom voor ogen : ze willen het historisch erfgoed duurzaam restaureren en nieuw leven inblazen. Of dat gelukt is weet ik niet want ik vond het voorterrein er nog al onverzorgd bij liggen. klik voor vergroting op plaat.
Op het laatste stuk van de tocht passeer ik tot mijn grote verbazing een bewoond ooievaars nest ! Dat is wel heel erg vroeg voor de tijd van het jaar, zo begin maart ?! Even verderop is nog een fruitpost maar die houd ik voor gezien en loop door voor de laatste 2 km een beetje slingerend door een klein bosgedeelte. Het is inmiddels weer bewolkt en dus het zonnetje verdwenen. Maar de hele dag droog gebleven en dat is een heleboel waard. Rond de klok van 14.00 uur ben ik terug op het sportcomplex. Best wel een fraaie tocht op dat vervelende stuk langs de openbare weg na. De eerste training kilometertjes volbracht. Op 30 maart heb ik ingeschreven voor een wandeltocht in het Belgische Malle. De Antwerpse Kempen trail genaamd en die word georganiseerd door wandelvereniging Vlaanderen waar ik nu al een aantal jaren lid van ben. Dus later meer op deze site !
Post navigation
Scroll Up
Was ook een mooie route en ik vind de geschiedenis altijd wel interessant wanneer ik bijvoorbeeld kastelen en landgoederen passeer en eenmaal terug zoek ik er dan wat informatie bij.
Leuk verslag met al die “wetenswaardigheden” erbij vermeld.